Canada en Amerika, van lawines tot hittegolf!

Hallo allemaal,

Zo, alweer ons laatste verslag van onze wereldreis. De tijd is zo snel gegaan, we zijn bijna 3 maanden weggeweest! Het is een enorme belevenis geweest waarin we van temperaturen van onder nul tot ruim 40 graden zijn gegaan. We hebben wel geleerd dat de natuur nog altijd sterker is dan wij als mens...van overstromingen, lawines, sneeuwbuien en hagel tot dagenlange regen en uiteindelijk in een hittegolf terecht komen. Het geeft in ieder geval afwisseling in je vakantie. Wij hebben ook alle jaargetijden mogen meemaken, vertrokken naar Japan toen het daar lente was, doorgevlogen naar Australie waar het herfst was en later winter, Nieuw Zeeland was het winter was. Fiji, Canada en Amerika waar het heerlijk zomer was.
Het is een ervaring geweest die ons leven verrijkt heeft en we zullen er denk ik nog lang aan terug denken. Niet altijd is het makkelijk geweest, bijvoorbeeld hoge of lage temperaturen of grote taalproblemen maar met handen en voeten kom je een heel eind. En vooral waar een wil is, is een weg!

Nu ons laatste verslag van Canada en Amerika:
Via Amerika zijn we aangekomen in Vancouver, we moesten daar ook weer 1 dag overnachten omdat je van Canada niet meteen je camper vanaf het vliegveld mag ophalen. We moesten ook even acclimatiseren gezien het tijdsverschil, van +10 uur in Fiji naar -9 uur in Canada. Nou ja, we hebben in totaal 3x ontbijt gehad...
De volgende dag hebben we ons 'slagschip' opgehaald van ruim 10 meter. Eigenlijk gewoon een compleet woonhuis met 7 bedden...7 bedden wat een verademing. Ik had een lichte uitdaging in de andere 2 campers. Om de een of andere reden werd de ruimte tussen het aanrecht en de douche met de week kleiner waardoor ik niet meer in de camper paste. Gelukkig had ik in deze camper er geen last van...

Na het ophalen en de nodige uitleg hoe en waar alles zit en staat zijn we doorgereden naar Whistler, daar waren een aantal jaren geleden de Olympische Winterspelen gehouden. Rond half negen zijn we met een bioloog beren wezen spotten. We hebben een groot alfa-mannetje gezien die zich nog groter maakte door rechtop te gaan staan en ons zijn imposante witte buik te laten zien. Die wil ik buiten de auto toch niet zo tegen komen. Hij maakte nog wel ff een paar 'moves' zoals gapen, strekken en met zijn berenkont wiegen. We hebben ook nog kleine beertjes en mams gezien.

Via Whistler en Kamloops zijn we naar Wells Grey NP gereden, het was een prachtige rit door bergen met sneeuwtoppen. Op 1 van de padjes zat op zijn dooie gemak een enorme bruine beer ons heeel appelig aan te kijken terwijl hij bessen aan het eten was. Vol bewondering en de nodige ohhhh's en aaaaahhhh'ss zijn we toch doorgereden naar imposante watervallen.
De volgende dag vroeg vertrokken naar Jasper NP en hier heerlijk het park rondgereden en uiteindelijk in heerlijke warmwaterpoelen beland. De komende dagen rijden we door naar de grote parken, Jasper, Lake Louise en Banff. Gelukkig hebben we wegenkaarten en een boek van het gebied te leen gekregen van mijn leidinggevende IC.

Maar hierboven schreef ik nog dat we mooi weer hadden, dit sloeg al snel om. Het begon te regen en bleef dagen regen, dit veroorzaakte lawines en modderverschuivingen. In Banff is de noodtoestand uitgeroepen en werden bewoners naar onze camping geevacueerd. We zagen mensen lopen met zandzakken en scheppen. Mmmmm, dat blijft toch een apart gezicht. Na aanleiding van de vele regen besloten we om te vertrekken richting Calgary. Helaas voor ons was de rivier zo krachtig die onder de brug doorliep dat deze besloten had om de brug compleet weg te slaan. Het repareren ging zeker 2 weken duren. Oke, dan gaan we richting de Amerikaanse grens, helaas was hier ook de toegangsbrug compleet weg en de weg bestond niet meer. De enige uitweg was terug te rijden naar Lake Louise, de weg was bij vlagen open en mondjesmaat mochten er auto's over. We hebben de gok gewaagd en reden door Banff naar de snelweg, complete woonwijken waren ondergelopen. We hebben de snelweg bereikt maar begrepen al snel dat na ons de weg opnieuw is afgesloten ivm lawines. Na een omweg van bijna 250 km en 4 uur kwamen we bij de toegangsweg naar Amerika. Nog 2 bruggen te gaan en dan zijn we in de States. Helaas bleek dit echt voor ons een 'brug' te ver...vlak voor de brug hoorden we dat deze gedeeltelijk weggeslagen was en dat er materiaal onderweg was om de brug te repareren. Helaas stonden we wel vast op een snelweg samen met 25 trucks. Omkeren was niet mogelijk omdat de camper te groot was, later begrepen we dat ze de weg achter ons ook gesloten hebben. Er waren diverse mensen, waaronder truckers die geen eten/drinken bij zich hadden. Samen met een aantal andere 'campers' hebben we eten en drinken ingezameld en dit is verdeeld onder de wachtende chauffeurs. Er was een restaurant en tankstation aanwezig onderaan de weg..maar uuhhh, de eigenaar woonde aan de andere kant van de brug. Tja, daar was nu juist een klein probleempje.

Na anderhalve dag ging de brug weer gedeeltelijk open en zijn we zo vroeg mogelijk vertrokken in de hoop dat we niet meer regen zouden krijgen of dat de rivieren verder buiten hun oevers zouden treden. We zaten namelijk een stuk lager in de bergen en begrepen dat alle regen en sneeuw die hoger valt, ongeveer 12 uur ons zou bereiken. Gelukkig konden we de brug over en moesten we nog 1 andere brug. Bij aankomst weg/brug stond er een wegwerker die ons vriendelijk vertelde om daar waar we weg zagen op de weg te blijven en daar waar rivier /water was...ook op de weg te blijven en om ervoor te zorgen dat we niet weggespoeld werden door de rivier. Dus...mmmm een lekker advies!
Na een paar honderd meter was er inderdaad alleen rivier aan alle kanten en reden we door 30 cm water ongeveer. Rene gokte maar waar er nog weg onder de camper zat. Gelukkig heel overgekomen en op weg naar de Amerikaanse grens.

Daar stond ons de volgende uitdaging te wachten, de grenspolitie. Aangekomen bij de grens kregen we meteen een 3e graads kruisverhoor waarin ze wilden weten waat WIJ in Amerika te zoeken hadden. Alles netjes uitgelegd en ons reisschema laten zien. Daarna kregen we visite van een andere agent die in de camper wilde kijken naar etenswaar. Ik stond op om alles netjes aan te wijzen maar werd meteen met een strenge vinger naar mijn stoel terug verwezen. Ik had een aantal producten netjes aangegeven maar was 1 mandarijn vergeten te noemen. Hierna volgde een enorme preek over waarom Amerika grenzen had en Europa niet meer. WANT we 1 hadden 1 mandarijn bijna illegaal de grens over gesmokkeld. Rene wilde nog een leuke opmerking maken in de trend van: " tja, fruitvliegjes weten natuurlijk ook heel goed waar de grens begint en eindigt' ...maar hij kon zich nog goed inhouden. Netjes ja en amen gezegd en toegegeven dat WIJ/EUROPA zo fout waren....uiteindelijk mochten we doorrijden. Toch stelde Rene nog 1 vraag: " Hebben jullie hier ook overstromingen of weggeslagen bruggen"? Het antwoord: NEE want WIJ kunnen wel bruggen en wegen bouwen. Oke, snel weg met de camper dus.

Meteen gaan shoppen in de states want de prijzen waren er erg laag, meneer nam meteen 2 grote hakbijlen mee voor zijn hobby houthakken in NL. We stonden wel ruim een half uur voor de bijlen, Rene kon maar geen keus maken. Het was een kind in een snoepwinkel. Vind je ze niet mooi, groot he, moet je eens voelen. Tja, ik ben een vrouw en een bijl is een bijl en vooral wat kost me dat om ze de grens over te krijgen??? De grootste bijl was namelijk ruim 1 meter. We sleepten ook al een oorlogsbijl uit Fiji mee die ook al zeeer groot was.
Het weer was er in ieder geval heerlijk en de omgeving lekker groen. Via allerlei parken en kleine dorpjes zijn we omhoog gereden richting de Canadese grens. We zijn ruim 10 dagen in Amerika gebleven. We hebben onder andere berggeiten, bizons, coyotes, lynx en een poema gezien. Langzaam liep de temperatuur op tot ruim 40 graden, later was het zelfs in een aantal steden in de buurt 45 graden. Doordat het een vakantieweekend was, waren alle campings vol en moesten we zonder stroom en water op een noodplek overnachten. En als het dan 40 graden zonder airco is en Rene was ook nog ziek...pffff!

Uiteindelijk na een aantal dagen doorgereden naar Seattle waar de stad in 5 dagen helemaal bekeken hebben. Van musea tot aan boottochten, we hebben er van genoten. Niet te vergeten, megahamburgers met patat voor 5 euro en o.a. cola zoveel als je wilde. Want in Amerika wordt altijd je drinken gratis bijgevuld...dus uiteindelijk heeft Rene bijna 1 liter milkshake op en ik zit met de cola op uhhh, na 1 liter ben ik gestopt met tellen. Het was dan ook errug warm buiten natuurlijk he!
Via de highway langzaam naar de Canadese grens gereden maar eerst gestopt bij een outlet winkelcentrum waar we ons scheel hebben gekocht in Levi spijkerbroeken en andere merkspul. Tja, een levi voor 15 euro..dat laat je toch niet liggen. Ze hadden ook zo leuk babyspul dus uiteindelijk moesten we een grotere tas kopen anders paste het er niet in. Niet door mijn vele geshop natuurlijk maar de schuld lag uiteraard bij de grote bijlen van Rene!

De laatste dagen van ons reis zijn we weer naar Canada vertrokken waar we op een seniorencamping stonden. Rene was helemaal in zijn element, een serene rust en altijd plek in de jacuzzi en hot tub. We kregen wel elke dag bezoek van de senioren die graag met ons een praatje wilde maken. Het leverde ons uiteindelijk gratis ritjes naar de stad op en we stonden zelfs een dag gratis op de camping. We hebben vuurwerk gekeken midden in de stad op 1 juli, Canada - day en we hebben vuurwerk gezien op de 4th of July in Amerika. De dagen waren tropisch rond de 25-30 graden maar het was goed te doen. De laatste dag hebben we de camper leeg geruimd en Rene heeft hem gewassen alsof het een ferrari was...
De volgende dag de camper ingeleverd en lekker een hotelletje opgezocht. De terugvlucht was lang, via Canada naar Amerika, doorvliegen naar Londen en uiteindelijk Amsterdam.

We zijn weer thuis en zijn blij dat we deze droom van ons konden verwezelijken. Maar we gaan ons voorbereiden en klaar maken voor het laten uitkomen van onze grootste droom... de geboorte van onze dochter!

We hopen dat jullie een beetje een idee hebben gekregen van al onze belevenissen en we vonden het enorm leuk om jullie deelgenoot te laten zijn van onze avonturen. We willen iedereen bedanken die ons mailtjes, berichtjes en grappige opmerkingen hebben gestuurd. We vonden het erg leuk om dit te kunnen lezen en moesten vaak om alle opmerkingen lachen.

Wie weet volgen er meer verslagen op deze site...maar dan zijn we niet meer met zijn 2en hoop ik...maar met zijn 3en. En als het aan Rene ligt zelfs een heel voetbalteam. Oke, het is erg warm geweest de afgelopen dagen!

Groeten van Rene en Ellis